O ile w odniesieniu do ludzi można powiedzieć że nie szata zdobi człowieka, o tyle w przypadku kota perskiego – szynszylowego jest zupełnie odwrotnie. Wśród hodowców na całym świecie przeważa opinia iż to właśnie koty tej rasy uchodzą za najpiękniejsze na świecie.

Skąd w nazwie człoń "szynszylowy"?Otóż rasa ta zawdzięcza ten przymiotnik niezwykłemu podobieństwu kolorystycznemu do futra małych gryzoni, właśnie szynszyli. Srebrzystobiałe włosy z przebarwionymi końcówkami to cecha charakterystyczna persów szynszylowych. To delikatne ubarwienia sprawia wrażenie jakby bielutkiego kota obsypać lekkim, ciemnym pudrem.
Kotu perskie – szynszylowe wyróżnia równowaga emocjonalna oraz wyważony temperament. Są one dystyngowane, godne a ich zachowanie świetnie współgra ze wspaniałością jego futra. Nie przeszkadza to jednak w uwielbianiu pieszczot oraz zabaw, ktorym oddają się one bez reszty, korzystając z każdej nadarzającej się ku temu okazji.

Pochodzenie kota perskiego szynszylowego datuje się na koniec XIX wieku. Do tej pory trwają spory czy kot ten jest rasą osobną, czy też należy go zaliczać do rasy kotów perskich.
Do nabardziej charakterystycznych cech persów szynszylowych należy szeroka i okrągła głowa, krępe oraz wyjątkowo mocne łapy, długie, jedwabiste futro o wyjątkowej gęstości a także dobrze i mocno zbudowane ciało. Warto wiedzieć że futro szynszyla wymaga specjalnej pielęgnacji. Obok kąpieli wymaga ono również suszenia i wyczesywania. W przeciwnym wypadku może się po prostu sfilcować.